Od 5 kwietnia 2023 roku wystawa prac Andy’ego Warhola i Basquiata prezentowana jest w Muzeum Fundacji Louis Vuitton w Paryżu. „Basquiat × Warhol. „Malowanie na cztery ręce” to najważniejsza wystawa poświęcona temu niezwykłemu dorobkowi.
Kim byli Andy Warhol i Jean-Michel Basquiat?
Andy’ego Warhola i Jean-Michel Basquiata uważa się za dwóch najbardziej wpływowych artystów XX wieku. Ich współpraca w latach 80. nie tylko zaowocowała jednymi z najbardziej pamiętnych dzieł tamtej epoki, ale także zapoczątkowała wyjątkowe i kreatywne partnerstwo między dwoma największymi nazwiskami świata sztuki. Andy Warhol urodził się w Pittsburghu w 1928 roku. Był czołową postacią ruchu Pop Art, znaną ze swoich odważnych, kolorowych i często kontrowersyjnych dzieł sztuki. Warhol zyskał sławę w latach 60. XX wieku dzięki sitodrukowym odbitkom znanych osób i przedmiotów codziennego użytku, takich jak puszki zupy Campbell’s i butelki Coca-Coli. Jego twórczość rzucała wyzwanie tradycyjnym koncepcjom sztuki i zacierała granice między tzw. kulturą wysoką i niską. Jean-Michel Basquiat urodził się na Brooklynie w Nowym Jorku w 1960 roku. Szybko zwrócił na siebie uwagę nowojorskiej sceny artystycznej dzięki swoim ekspresyjnym, abstrakcyjnym i naładowanym politycznie pracom, często przedstawiającym czaszki, korony i maski. Na twórczość Basquiata duży wpływ miała kultura afroamerykańska i latynoska, a także sztuka uliczna i awangarda.
Początki współpracy Warhola i Basquiata
Był październik 1982 roku, kiedy Andy Warhol, ikona „Pop Artu”, spotkał w Nowym Jorku utalentowanego, wschodzącego czarnoskórego artystę, Jeana-Michela Basquiata. Warhol, który zasłynął swoim sitodrukiem, szukał nowych inspiracji. Z kolei Basquiat szukał mentora, który by go poprowadził. Znajomy handlarz dziełami sztuki, Bruno Bischofberger, przedstawił ich sobie, a Warhol zrobił im autoportret swoim aparatem Polaroid. Basquiat, który miał wtedy zaledwie 22 lata, zabrał zdjęcie do domu i wrócił dwie godziny później z portretem, który właśnie namalował. Warhol był zachwycony i tym samym rozpoczęła się ich niezwykła współpraca, która doprowadziła do powstania 160 płócien „na cztery ręce” w latach 1983-1985. Obaj szybko nawiązali bliską więź i zaczęli współpracować przy płótnach „na cztery ręce”.
Co łączyło obu artystów?
Obrazy były odzwierciedleniem wspólnych zainteresowań obu artystów kulturą celebrytów, konsumpcjonizmem, a także polityką rasy i tożsamości. Jednak w partnerstwie Warhola i Basquiata nie brakowało wyzwań. Obaj mieli bardzo różne style pracy i często ścierali się przy podejmowaniu kreatywnych decyzji. Ponadto ich przyjaźń była nadwyrężona problemami osobistymi, takimi jak zażywanie narkotyków i plotki o romantycznym związku między nimi. Pomimo różnic wpływ Warhola na artystyczną ekspresję Basquiata jest nie do przecenienia. Nawet po przedwczesnej śmierci Warhola w 1987 roku Basquiat nadal tworzył prace będące hołdem dla swojego przyjaciela i mentora. Niestety sam Basquiat zmarł w następnym roku w wieku zaledwie 27 lat z powodu przypadkowego przedawkowania narkotyków.
Co można obejrzeć na wystawie?
Wystawę otwiera seria portretów pędzla obu artystów. Następnie kontynuuje ich wczesną współpracę, którą zainicjował ich dealer Bruno Bischofberger. Energia i siła ich nieustannej wymiany jest siłą napędową wystawy. Prezentuje dialogi stylów i form, które poruszają kluczowe tematy, takie jak integracja społeczności afroamerykańskiej z narracją Ameryki Północnej. Przywołuje również energię nowojorskiej sceny artystycznej lat 80., prezentując indywidualne prace każdego artysty.
Przeczytaj także:
